وقتی دلتنگ شدی به یاد بیار کسی رو که خیلی دوستت داره

وقتی نا امید شدی به یاد بیار کسی رو که تنها امیدش تویی

وقتی پر از سکوت شدی به یاد بیار کسی رو که به صدات محتاجه

وقتی دلت خواست از غصه بشکنه به یاد بیار کسی رو که توی دلت

یه کلبه ساخته بود وقتی چشمات از تصویرم تهی شدند

به یاد بیار کسی رو که حتی توی عکسش هم بهت لبخند می زنه