بود رفت وتنهام گذاشت.تو سختيا پيشم بود.بغضام تو بغلش ميشکست.دستاش دستمال اشکام بود اما رفت اروم وبيصدا رفت.فکر ميکرد بدون اون خوشبختم اما خوشبختي من با اون خلاصه ميشد.رفت ومنو تا اخر عمر چشم انتظار گذاشت.دلم له له بودنشو ميزنه.کاش فقط براي يبار حرفمو ميشنيد تا ميگفتم چرا اومدي که حالا با رفتنت اينطور دتغونم کني